King Willem-Alexander of the Netherlands gives his Christmas speech from the Noordeinde Palace library.

The message was pre-recorded a few days earlier and broadcasted on Dutch television and radio stations on 25 December 2018 at 1.00 pm (local time).

Transcript (Dutch)

Het Kerstfeest verbindt ons… maar iedereen heeft er zijn of haar eigen gevoelens bij.

Hoe beleeft U deze Kerst?

Misschien kijkt U terug op een mooi jaar en geniet U van de sfeer en van de mensen om U heen.

Misschien zijn dit juist moeilijke dagen omdat U zich eenzaam voelt. Of omdat U iemand verschrikkelijk mist die U zielsgraag bij U had gehad. Mijn vrouw en ik weten wat U doormaakt.

Kerst laat maar weinig mensen onberoerd.

Dit feest doet een beroep op ons geloof.

In religieus opzicht, maar ook:

het geloof in onszelf;

in elkaar;

in een gelukkige en vreedzame toekomst.

Het is niet altijd makkelijk dat geloof vast te houden. Wie het nieuws volgt, zakt de moed soms in de schoenen. Wat komt er terecht van alle mooie idealen en beloften? Berichten over intimidatie en extremisme – ver weg maar óók dichtbij – kunnen ons boos maken. Tegenover de sterke en brute krachten in de wereld staan gewone mensen machteloos… zo voelt het vaak.

Maar zou het niet kunnen dat we onze eigen rol onderschatten?

Toevallig is het zeventig jaar geleden dat de Universele verklaring van de rechten van de mens werd aangenomen door de Verenigde Naties. U denkt misschien: ‘Wat moeten we met zo’n verklaring? Het klinkt zo ver weg allemaal’. Maar de drijvende kracht erachter – Eleanor Roosevelt – dacht daar heel anders over. Zij zei:

“Waar beginnen mensenrechten? Op plekken dicht bij huis, zó dichtbij en zó klein dat ze op geen enkele kaart zichtbaar zijn.”

Ze legt hiermee een direct verband tussen de straat waarin we wonen en de grote wereld.

Vrijheid, gelijkheid en eerlijke kansen voor iedereen zijn óók afhankelijk van de manier waarop wij dagelijks met elkaar omgaan. Een leven zonder angst en onverschilligheid wordt niet alleen bepaald aan verre vergadertafels, hoe onmisbaar die ook zijn. Daar gaan we gelukkig ook zelf over.

We zijn minder machteloos dan we denken.

Verreweg de meeste Nederlanders voelen zich thuis in een omgeving waarin tegenstellingen niet op de spits worden gedreven en waarin conflicten zo goed mogelijk samen worden opgelost.

Vergelijking met andere landen is vaak een bron van troost, zo niet van trots. De bereidheid om rekening met elkaar te houden en samen te werken heeft ons vèr gebracht. Dit was de basis onder ons land, 450 jaar geleden, toen een klein groepje Nederlandse gewesten tegen de verdrukking in de krachten bundelde en met succes zijn eigen weg ging. Zoiets was nog nooit eerder vertoond.

Actieve burgers die het ondanks alle verschillen samen willen bolwerken. Dát is de rode draad die door onze geschiedenis loopt, tot op de dag van vandaag. Dat is wat ons sterk maakt.

Ja, er zijn problemen en soms grote spanningen. Maar Nederland is anno 2018 een van de beste plekken ter wereld om te wonen, te werken en te leven.

Dat is ook aan U te danken, hoe vanzelfsprekend en ‘normaal’ U Uw bijdrage zelf misschien ook vindt.

De Nederlandse norm is dat we oog hebben voor elkaar en het gedeelde belang. Dat we samenwerken en geven en nemen. Deze norm mogen we nooit laten vervagen! Ze is van onschatbare waarde en leidt steeds weer tot fantastische nieuwe initiatieven.

Tijdens mijn bezoeken zie ik dat door heel Nederland, ook in het afgelopen jaar weer. Op veel plekken nemen burgers het heft in handen om samen dingen op te pakken en te organiseren. Dat kan het opknappen en runnen van een dorpshuis zijn. Of met je buurtgenoten overschakelen op duurzame energie. Of een verwaarloosd binnenterrein omtoveren tot een tuin waar alle bewoners plezier van hebben.

Juist in uitdagende omstandigheden zoeken mensen elkaar op. In oktober was ik te gast in het Hogeland van Groningen waar vijf dorpen hun krachten hebben gebundeld, van Kloosterburen tot Kleine Huisjes. De bewoners hebben hun dorp weer een hart gegeven en ontfermen zich bovendien over oudere en kwetsbare dorpsgenoten. Iedereen telt mee.

‘Kleinschalig’, denken sommigen misschien. Maar ik denk: ‘groots’!

Een beter Nederland begint in Kleine Huisjes!

We onderschatten vaak de positieve invloed die we met onze bescheiden mogelijkheden als mens kunnen hebben. Juist dicht bij huis wordt de wereld gewonnen.

We kunnen samen niet alles. Maar wel veel.

En aan mensen in de minst makkelijke positie, hebben we vaak het meest te danken.

Met Kerst triomfeert de eenvoud. Maria wikkelde haar kind in doeken en legde hem in een kribbe. Zelfs een hoekje in de herberg was niet beschikbaar. Een stal voldeed.

Het Kerstfeest herinnert ons eraan dat we de belangrijkste bronnen van geluk maar al te gemakkelijk over het hoofd zien.

Een mooie toekomst is mogelijk. Mits we het geloof in onszelf en in elkaar vasthouden!

Ik wens U allen – waar U zich ook bevindt en hoe Uw persoonlijke omstandigheden ook zijn – een gezegend Kerstfeest.

Video: © NOS

English Translation

The Christmas party connects us … but everyone has his or her own feelings.

How do you experience this Christmas?

Maybe you look back on a beautiful year and enjoy the atmosphere and the people around you.

Perhaps these are difficult days because you feel lonely. Or because you miss someone terrible who you had had with you in a happy way. My wife and I know what you are going through.

Christmas leaves few people untouched.

This party appeals to our faith.

In religious terms, but also:

the belief in ourselves;

in each other;

in a happy and peaceful future.

It is not always easy to hold that belief. Those who follow the news sometimes lose heart. What comes of all the beautiful ideals and promises rightly? Reports about intimidation and extremism – far away but also close by – can make us angry. Opposite the strong and brutal forces in the world ordinary people are powerless … that’s how it often feels.

But is it not possible that we underestimate our own role?

Coincidentally, it is seventy years ago that the Universal Declaration of Human Rights was adopted by the United Nations. You may think, “What do we have to do with such an explanation? It sounds so far away all ‘. But the driving force behind it – Eleanor Roosevelt – thought very differently about that. She said:

“Where do human rights begin? In places close to home, so close and so small that they are not visible on any map. “

She thus establishes a direct link between the street in which we live and the big world.

Freedom, equality and fair opportunities for everyone also depend on how we interact with each other on a daily basis. A life without fear and indifference is not only determined by distant meeting tables, however indispensable they may be. We are happy about that ourselves.

We are less powerless than we think.

The vast majority of Dutch people feel at home in an environment where contradictions are not at the forefront and conflicts are resolved as well as possible together.

Comparison with other countries is often a source of comfort, if not pride. The willingness to take each other into account and cooperate has brought us far more. This was the basis for our country, 450 years ago, when a small group of Dutch provinces joined forces against the tribulation and successfully went its own way. Something like that has never been shown before.

Active citizens who want to work together despite all the differences. That is the red thread that runs through our history, to this day. That is what makes us strong.

Yes, there are problems and sometimes great tensions. But the Netherlands is in 2018 one of the best places in the world to live, work and live.

That is also due to you, however self-evident and ‘normal’ you may also find your contribution yourself.

The Dutch standard is that we have an eye for each other and the shared interest. That we work together and give and take. We should never let this standard fade! It is invaluable and leads to fantastic new initiatives over and over again.

During my visits, I see that throughout the Netherlands, also in the past year again. In many places, citizens take control of things to pick up and organize things together. That can be refurbishing and running a village house. Or switch to sustainable energy with your neighbours. Or turning a neglected courtyard into a garden that all residents enjoy.

It is precisely in challenging circumstances that people seek each other out. In October I was a guest in the Hogeland of Groningen where five villages have joined forces, from Kloosterburen to Kleine Huisjes. The residents have given their village a heart again and also take care of older and vulnerable fellow villagers. Everyone counts.

‘Small-scale’, some might think. But I think: ‘big’!

A better Netherlands starts in Kleine Huisjes!

We often underestimate the positive influence that we can have as a person with our modest possibilities. The world is being won close to home.

We can not do everything together. But a lot.

And to people in the least easy position, we often have the most to thank.

With Christmas, simplicity triumphs. Maria wrapped her child in cloths and put him in a manger. Even a corner in the inn was not available. A stable met.

Christmas reminds us that we overlook all the most important sources of happiness too easily.

A bright future is possible. Provided we hold the faith in ourselves and in each other!

I wish you all – wherever you are and how your personal circumstances are – a blessed Christmas.